LEGENDE SCORES WHISKY’S

Aangezien we allemaal op een andere manier proeven en andere waardes toekennen aan een score, is dit een poging om dit voor deze groep proevers te kalibreren, zodat we allemaal op een gelijkaardige manier punten geven.

Het uitgangspunt is hier dat de smaak van de whisky ons moet overtuigen om hem te kopen, gekoppeld aan de mate waarin we hem zouden aanraden en aan wie. Het puntensysteem is ook daarop gebouwd. Lees dus aub even deze parameters voor je aan het punten geven begint, zodat we allemaal op dezelfde manier punten toekennen. We beseffen dat dit misschien anders is dan sommige van de deelnemers standaard doen, maar enkel op deze manier kunnen we onderling vergelijken. Moest je op een andere score uitkomen met jouw persoonlijke systeem dan met onderstaand systeem, mag je jouw persoonlijke score ook altijd meegeven in het vrije vakje op het formulier, altijd interessant om te weten.

Punten en wat ze betekenen in de Meug Classics Club.

100 : Ik zou graag mijn huis verkopen en alles wat ik er voor krijg meteen investeren in alleen maar deze whisky, want dit is toch het enige dat ik de rest van mijn leven zal willen drinken. Ik raad dit aan niemand aan, want ik wil godverdomme alles zelf. Ik duw zwangere vrouwen opzij als ik zie dat ze zo’n fles willen kopen als cadeau, omdat ik ze zelf wil.

95-99: Ik ga er me niet voor failliet laten verklaren, maar boy het kost moeite om niet meteen overal in elke winkel in de wijde omgeving elke fles hiervan in huis te halen. Dit is zo goed dat ik het aan iedereen die het wil horen (en het niet wil horen) zal aanraden. Ik overweeg een tattoo van dit merk, of heb er al eentje. Zwangere vrouwen zijn veilig, maar andere bevolkingsgroepen moeten niet proberen een fles voor mijn neus uit het schab te nemen.

91-94: Je mag me gerust een fanboy noemen. Ik heb deze fles altijd in huis (of dat zal zo zijn vanaf nu) en het maakt me ook niet zo veel uit hoeveel ze kost. Je krijgt hier eigenlijk zelfs te veel value for money. Dit is absolute topkwaliteit en iedereen zou het moeten kennen.

81-90: Dit is een klassieker die een perfecte prijs-kwaliteitsbalans biedt. De hoge 80’ers bieden net wat extra beleving, complexiteit en ervaring dan de lage 80’ers, maar allemaal zijn dit fijne drams die ik met plezier aan mijn vrienden voorzet.

71-80: Er is niks mis met deze whisky’s, ze zijn allemaal minstens degelijk. Bij de lage 70’ers hangt het er erg vanaf wat ze kosten of het de moeite is om ze in huis te halen; de hoge 70’ers zijn zeer degelijk maar misschien soms wat eenzijdig of te weinig complex. Deze whisky’s zal ik aanraden aan mensen die ze nog niet kennen en ik zal dat van harte doen, maar zonder dat de passie er vanaf spat. Ik kan me voorstellen dat deze flessen echte guilty pleasures zijn voor bepaalde mensen.

61-70: Hier kunnen al wat kleine foutjes opduiken in de smaak. Deze whisky’s ‘missen’ iets of hebben van iets te veel. Je proeft ze for science en enkel als de prijs erg meevalt zal je hen in huis halen. Je zal ze normaliter niet aanraden aan vrienden of familie, maar je haalt er je neus ook niet voor op als je ze cadeau krijgt of als het de enige optie op een barkaart is.

51-60: Hier komen we echt wel in het territorium van de whisky’s die op zich niet door en door slecht zijn, maar ook op geen enkele manier een reden geven om ze aan te schaffen of aan anderen te laten proeven. Als je ze cadeau krijgt, zal je dank u zeggen en ze later in mixers gebruiken op dat feestje voor niet-echt-goede-vrienden, of je geeft de fles door aan iemand die er echt niet om geeft. Ze zijn op alle vlakken te duur, ook als ze goedkoop zijn. Life is too short voor dit soort whisky.

0-50: Tja, dit is whisky en daar is het wel mee gezegd. Dit gaat van ‘puur vergif’ tot ‘niet acceptabel en alles daartussen. Het is legaal, je gaat er niet letterlijk dood van, maar kwatongen beweren dat dit gebruikt wordt in Russische martelkelders, en niet om te ontsmetten. Absoluut te vermijden, ook niet ‘for science’.