Meug verkent al eens graag nieuwe plekken, zeker als daar iets lekkers te proeven valt.

Of ik mee wilde naar de Feria in Jerez de la Frontera in mei. Die vraag stelde Glenn Mees van Cinoco Spirits me. Drie keer raden wat het antwoord was. Schiftingsvraag: hoeveel milliseconden moest ik daar over nadenken? Sherryhuis Gonzalez-Byass organiseerde voor de 9^de keer de Tio Pepe Challenge, een internationale wedstrijd voor cocktail-bartenders. Na een voorronde in België werd Joeri Visser van Belroys cocktailbars geselecteerd om ons land te vertegenwoordigen en er was nog plaats voor een supporter. Uw dienaar nam deze zware taak op zich.

Begin mei vertrekken we op een ontiegelijk vroeg uur naar het pittoreske Charleroi om van daaruit naar het net iets frivolere Sevilla te vliegen. Een taxiritje van een dik uur later worden we in het Sherry Park Hotel in Jerez met een Croft Twist ontvangen door Joao Vicente, European Brand Ambassador voor GB. Even opfrissen en dan naar de rand van het zwembad om de andere gasten te ontmoeten. En voor Tio Pepe, natuurlijk.

Dat is het eerste dat je moet weten over sherry. We drinken het hier totaal verkeerd, toch zeker de fino’s zoals Tio Pepe. We denken dat dit aperitieven zijn die je uit kleine glaasjes nipt. Voorzichtigjes, en nadien de fles terug de kast in om er de maand nadien nog eens uit te komen voor dezelfde procedure. Fout, dus. Fino sherry drink je als witte wijn, gekoeld en uit wijnglazen. Je serveert het bij tapas, noten, kaas en de fles bewaar je liefst na openen niet te lang in de ijskast. En vooral, drink ze met vrienden!

Tio Pepe sherry is dé drank van de Feria. De Feria in Jerez moet je je voorstellen als een enorm dorpsfeest dat een week duurt. Alle lokale bedrijven en middenstanders, groot en klein, hebben een casita, een kraampje waar je kunt komen eten en drinken en bij de meesten ook dansen. De grotere casita’s (zoals die van GB) bestaan uit twee delen: eentje waar iedereen kan binnenlopen (met live-optredens) en eentje voor de gasten, waar volop kan gegeten en gedronken worden. Op zo’n week feria worden meer dan 200.000 flessen Tio Pepe gedronken, wordt ons verteld. Dat staat gelijk aan de gemiddelde jaarexport naar een Scandinavisch land. Zo heb je een idee van de schaal van dit feestje in het park van Jerez.

Na de eerste kennismaking in het hotel gaan we voor het eerst naar de casita, voor de lunch. Om 15.00u, want we zijn in Spanje natuurlijk en het dagritme ligt hier anders. Er worden borden met allerlei tapas aangesleurd, we zitten dicht op elkaar gepakt en de sfeer is opperbest. Er komt meer Tio Pepe, in ijsemmers naast de tafels en ook de Tio Pepe en Rama wordt voor het eerst geserveerd. Dit is de ongefilterde versie van de fino, die net iets spannender smaakt. Zeer verfrissend allemaal, we hebben niet eens door dat het makkelijk 30 graden warm is. Na deze lange lunch nemen we nog een podcast op met Joao (hier te beluisteren!) en is er nog wat rust ingepland.

Het avondmaal gebruiken we in Carbona, een van de mooiste restaurants in Jerez. Ze staan er voor bekend dat hun foodpairing met sherry fenomenaal goed is. En dat klopt. We krijgen 6 gangen geserveerd, telkens met een andere sherry van GB ernaast. Buikspek, risotto, chocolade,… de details weet ik niet meer, zo lekker was het allemaal. Na het diner (rond 23.00u waren we klaar) gaan we uiteraard nog een keertje terug naar de feria, want nu is het daar pas echt in volle gang. Wat een perfecte eerste dag.

De volgende dagen splitst het Belgische gezelschap op. Joeri (die we vanaf nu Jorge Pescador zijn gaan noemen – we moedigen iedereen aan om dit te blijven doen) begint aan twee dagen van de competitie met verschillende onderdelen, terwijl Glenn en ik GB en de streek beter leren kennen.

Enkele onderdelen daarvan:

• Een bezoek aan de wijngaarden, waar we de grond leren kennen en de typische manieren van opbinden en snoeien van de druivenstokken. Een fascinerende duik in de streek, onder begeleiding van de hoofd-wijnmaker van het huis.
• Een degustatie van 11 sherry’s onder begeleiding van Antonio Flores, master blender bij GB. Weer zo’n man die je, als je houdt van dranken, ooit moet gezien hebben. Hij vertelt over de sherry’s als waren het vrienden waar hij al jaren mee optrekt. Elk hebben ze een karakter en een persoonlijkheid, sommigen zijn extraverte feestneuzen, anderen trekken zich wat terug in hun schulp en moet je beter leren kennen voor ze zich open stellen. Sommigen zijn jong en frivool, anderen berusten in hun wijsheid. We proeven het hele basisgamma, maar krijgen ook een prachtige vintage (Anada) uit 1975 te proeven. Na een tasting met Antonio begrijp je sherry veel beter – dit is niet zomaar een wijn, dit is een drank die gevormd is door de streek en de mensen van de streek. Je leert de streek kennen door de wijn te proeven en je begrijpt de wijn beter als je de streek hebt gezien, gevoeld, ervaren. Echt goeie producten zullen dat altijd hebben, denk ik nu: respect voor je grond, je klimaat, het karakter van je mensen en de natuurlijke producten waar je mee werkt zullen altijd een beter product opleveren dan wanneer je de kantjes er vanaf loopt. Of het nu wijn, sterke drank, bier, kombucha of prei is: je zou moeten kunnen proeven waar het vandaan komt en wie het gemaakt heeft. Dit was zo’n degustatie die we niet licht zullen vergeten en die over meer ging dan alleen wijn.
• Een bezoek aan de paardenshow – de feria was in essentie een beurs waar paarden geshowd en verkocht werden, en dus is een bezoek aan een show van de Koninklijke Andalusische School voor Ruiterkunst een absolute must!
• Een degustatie van de spirits van GB onder begeleiding van Boris Ivan. Naast sherry maken ze bij GB nog heel wat anders: mooie vermouths (La Copa!), gins (London no1), whisky (NOMAD) en brandy (Lepanto en Soberano). We krijgen een mooi inzicht in deze dranken, die heel uiteenlopend zijn.
• Natuurlijk bezoeken we ook de winery zelf en de bijhorende opslagplaatsen van vaten. Een ongelooflijk groot en mooi complex is het, zeker de moeite om eens in te verdwalen. Dat doen we niet onder begeleiding van onze gids. Leukste plekje? Daar waar de vaten liggen van celebrities allerhande, die hun handtekening mogen zetten op een vat. We zien Ayrton Senna, Steven Spielberg en een hele rits koninklijke namen (o.a. ook die van ons). Ook de winnaar van de Tio Pepe Challenge zal hier een vat mogen signeren, een hele eer.

Tussendoor krijgen we steeds heerlijke maaltijden geserveerd en komen we niks te kort. Na dag 1 is er een eerste voorronde in de competitie gepasseerd. Onze Jorge Pescador is helaas niet bij de laatste 5 geraakt die op dag twee in de finale zullen strijden voor de winst.

De laatste avond is gereserveerd voor de grote finale van de Tio Pepe Challenge. De 5 finalisten zullen elk hun skills met de venencia laten zien en dan live een nieuwe cocktailcreatie maken en becommentariëren. Die 5 cocktails worden beoordeeld door de vakjury, en door alle aanwezigen (middels een heel klein proefglaasje ?). De winnaar wordt de vertegenwoordiger voor de UK, Ferdia Murray van Schofield’s Bar in Manchester. Dat was voor ons ook een van de favorieten voor de titel, al van bij het begin.

Na de finale volgt nog een fantastische apotheose, met een fabuleus diner in de Real Bodega de la Concha. Dit is een unieke eventlocatie binnen de bodega’s van Gonzalez Byass, waar vaten liggen voor elk land waar ze naar exporteren. Het heerlijke eten wordt begeleid door een indrukwekkende flamencoperformance en heerlijke wijn. Nadien uiteraard nog een echt feest op de Feria, om een geweldige midweek af te sluiten.

De laatste dag bestaat uit een gezellige lunch in het stadje en de terugreis via Sevilla. Conclusies na deze onderdompeling in sherry-country?

Dat we sherry in België veel te weinig appreciëren.

Dat sherry, meer dan een wijn, een expressie is van de streek waar het gemaakt wordt. Zoals Antonio Flores het zegt: de zon van Andalusië in je glas.

Dat we bij Meug bijzonder fortuinlijk zijn dat we dit soort ontdekkingen mogen doen. Daarvoor willen we graag Cinoco Spirits en Gonzalez Byass bedanken.

Dat we blij zijn dat we dit kunnen delen met jullie.

Dat we nu goesting hebben in een mooi glaasje fino.

Jerez en feria: tot de volgende keer!